Na mecz z kolejnym rywalem warszawskiej Legii w Lidze Europy wybieramy się w cztery osoby stałego składu. Na miejscu znajdujemy się z kolejnymi osobami od nas i znajomymi ze stolicy. W takim składzie docieramy pod stadion. Przed bramami napotykamy na spory tłum, jednak w miarę szybko udaje się nam dostać pod kołowrotki. Obieramy stałe miejsca na Żylecie, która już na kilkadziesiąt minut przed rozpoczęciem spotkania sprawdzała wokalne możliwości, ale do tego każdy zdążył się już przyzwyczaić. Na "Mistrzem Polski jest Legia..." została zaprezentowana pierwsza oprawa przygotowana na to spotkanie. Składały się na nią powiewające białe flagi, które przedstawiały rok założenia klubu oraz zielone i czerwone sreberka w tle. Całość dopełniona została czarnymi kartonami, które przy powiewających białych flagach dawały efekt oprawy 3D :) Pierwsza część spotkania to prezentacja zajebistego dopingu. Jak zwykle mega wychodziło wyciszanie pieśnie i powrót z podwójną mocą. Ogólnie atmosfera tego dnia mogła się podobać. Przy jednym z przejść na inną pieśń doping zapodała Południowa, co podchwyciła oczywiście Żyleta i pozostała część stadionu. Na Południowej odpalony został także jakiś stroboskop :) W drugiej część spotkania doping również stał na wysokim poziomie. W jej trakcie na środku trybuny rozciągnięto stara dobrą sektorówkę (L) NASZA LEGIA, a po odliczeniu przez Żyletę od 10 do 0 zaprezentowana została druga oprawa tzw. Argentyna. Machajki na całej trybunie do tego serpentyny, konfetti i oczywiście czerwone race. Wszystko razem bardzo cieszyło oko, a członkowie naszej grupy mogli przekonać się na własnej skórze, że machanie dość sporych rozmiarów flagą na kiju nie jest jakby mogło się wydawać lekkim zajęciem :) Niedługo później tracimy bramkę, ale nawet na chwilę nie popsuło to humorów na Żylecie, która świetnie sie bawiła do końca meczu. Frekwencja tego dnia to ponad 21,5 tysięcy kibiców. Osobiście rozczarowali mnie bardzo fani Rosenborgu. Przyjechali zaledwie w 30 osób bez żadnej flagi. Coś tam chyba krzyknęli. Powrót na Hutę i Wilgę szybki i bezproblemowy. Niektórzy mieli przyjemność spędzić resztę wieczoru w barowym miłym towarzystwie, a inni niestety w pośpiechu musieli uciekać do pracy. Jeszcze inni wracali do domu pociągiem z chłopakami z Sobolewa. Od nas łącznie 8 głów. Pozdro dla obecnych!

Tutaj znajdziesz więcej informacji oraz zdjęcia z meczu.
Zdjęcie wykonane prze fotografów portalu www.legionisci.com