Bramki:
                                                        
  Rafał Głąbicki - 21 minuta ( as. Łukasz Trzciński )           Robert Sabała - 44 minuta
                       - 71 minuta ( as. Robert Sabała )
 
Skład:
Paweł Rękawek - Arkadiusz Wardak, Marek Krupieńczyk, Robert Sabała, Łukasz Trzciński - Jakub Wardak, Radosław Wardak, Łukasz Kowalski ( 89min - Mateusz DróĹźdĹź ), Rafał Głąbicki, Filip Gawinek - Michał Piesio ( 90min - Bogdan Głąbicki )

Ławka rezerwowych:
Piotr Kardyka, Rafał Trzmiel, Wojciech Sęk

Sędziowali:
Adaśko, Witkowski, Świniarski

Kibicowsko:
Dzień przed meczem zrodził się w naszych głowach pomysł aby zaliczyć ten wyjazd, nawet w skromnej liczbie, ale zaliczyć. Jeden z nas będący szczęśliwym posiadaczem czterech kółek oferuje je jako środek transportu na ten chyba najdalszy w naszej lidze wyjazd, kierowcą okazuje sie być jeden z piłkarzy i tak we trzy osoby składem kibolsko-piłkarskim wyruszamy z rańca w stronę Małkinii. Droga jaką kierowaliśmy się do celu prowadziła przez Mińsk Mazowiecki z czego korzysta naszych dwóch braci reprezentujących barwy MKS-u. Jako iĹź droga była całkiem długa spito więc po kilka browarów, poleciało kilka dobrych Ĺźartów jak i "opowieści z krypty". Na miejscu meldujemy się jakoś 30 minut przed meczem, otrzymujemy od jednego z piłlkarzy butelkę wytrawnego urodzinowego trunku (sto lat R!), oczywiście zostaje ona opróĹźniona w trymiga i w taki sposób zleciał nam czas do meczu (rozpoczęcie opóĹşniło się 30 minut). Na meczu "swojsko", kilku dziadków kreci młynek przy pomocy bębna i syreny straĹźackiej, my zaznaczamy 3-4 razy swoją obecność. W przerwie meczu postanowiliśmy uzupełnić kalorie, niestety Sheratona nie znaleĹşliśmy tak więc i sławnego Ĺźurku nie dane było nam spróbować, musieliśmy zadowolić się bułkami i parówkami w których zawartość mięsa nie wynosiła więcej jak 20%. Podczas drugiej połowy oglądamy mecz z drugiej strony boiska przy ławkach rezerwowych nadal uskuteczniając melanĹź. Po wygranym meczu kopacze przybijają nam piątki i w radosnych nastrojach wracamy do domu, po drodze desantując chłopaków z Mazovii. Dzięki za wsparcie i do następnego!

PS: Po drodze jeden z nas widzi...Boga!Po kilku chwilach okazało się, że chodzi jednak o Bug...rzekę Bug

Wspieramy braci z Mińska w 5 osób, w sumie w młynie jakieś 35głów. Cały mecz strasznie inwigiluje nas ochrona. Momentami udało się konkretnie ryknąć, jednak większość meczu to przestoje. Jeśli chodzi o aspekty wokalne to uczymy się nowej układowej piosenki, a efekt był przezajebisty, kaĹźdy w kilka minut załapał o co chodzi, wystarczy tylko troszeczkę ją podszlifować:). Na płocie pojawiło się po jednej fanie Mazy i HHC. Po meczu umacniamy układ spijając wspolnie kilka browarów.

"...Maza i Hutnik, najlepszy układ w świecie!"

Pozdrawiamy!

Odzyskajmy Polskę! Pod takim właśnie hasłem odbył się tegoroczny Marsz Niepodległości, na którym oczywiście nie mogło zabraknąć naszej delegacji. Scenariusz wyjazdu był troszeczkę inny niĹź w latach poprzednich, poniewaĹź rozpoczynamy go juĹź dzień wcześniej goszcząc się u przyjaciół z Mińska Mazowieckiego, z którymi to ruszamy do Warszawy 11 listopada, a zebrało się nas ok. 30 osób. Na miejscu zbiórki meldujemy się na około pół godziny przed rozpoczęciem tej największej powojennej manifestacji. Tłum, jaki tam zastaliśmy był nie do ogarnięcia wzrokiem, 30 tysięcy?40?50?Nie wiem, ale liczba 40-50 tysięcy będzie chyba najodpowiedniejsza. Demonstrację tworzyli ludzie z przeróĹźnych opcji politycznych, stowarzyszeń, grup, od kiboli przez ONR i MW,NSZ i AK po Klub Gazety Polskiej. Ogromna kolumna z banerem Marszu Niepodległości na czele rusza z Ronda Dmowskiego z opóĹşnieniem. Od samego początku towarzyszą nam setki płonących rac, wybuchy achtungów i dumne okrzyki. Całość robi ogromne wraĹźenie, człowiekowi serce mocniej biło. Po kilku minutach dochodzi do pierwszych ekscesów, mianowicie po dotarciu do skrzyĹźowania ulic Marszałkowskiej i Ĺťurawiej z prawej strony kolumny wybiega kilkanaście osób miotając w policję kamieniami, butelkami i racami... Kliknij "czytaj więcej" w dolnej części newsa w celu otworzenia całej relacji.

Skład:
Paweł Rękawek - Radosław Teperek ( 66 minuta - Rafał Trzmiel ), Robert Sabała, Marek Krupieńczyk, Radosław Wardak (46 minuta - Filip Gawinek ) - Jakub Wardak, Rafał Głąbicki, Łukasz Kowalski ( 78 minuta - Maciej Bogdanowicz ), Artur Goździk, Łukasz Trzciński - Michał Piesio

Sędziowie:
Prekurat, Brzozowski, Wadas

Od nas 8 osób (5 HHC) z flagą. Doping mocno rwany. Odpalamy 2 race i petardy hukowe. Coś tam leci na boisko przez co mamy małe spinki...z liniowym/prezesem Orła. Nerwusy z klubu szaleją. Robią nam zdjęcia i w ogóle jak gwiazdy traktują Pod koniec meczu podstawiają nawet gabaryne milicjantów na plecy. Z fartem udaje nam się ich zgubić po brawurowej akcji naszego kierowcy Przez cały mecz towarzyszy nam radiowóz policyjny. Gospodarzy w młynie 35-40 głów, w tym 11 Victoria i 2 Jutrzenka. W drugiej połowie odpalają race i machają flagami na kijach. Ogólnie mecz bez ciśnienia. Po wszystkim udajemy się do naszych przyjaciół z Mińska, gdzie zostajemy świetnie ugoszczeni za co ogromne dzięki. Ta noc była długa... Na drugi dzień wspólnie jedziemy na Marsz Niepodległości, gdzie jest nas razem ok 30 osób.

Odzyskajmy Polskę! Pod takim hasłem odbędzie się tegoroczny Marsz Niepodległości, który przejdzie ulicami Warszawy. Po sukcesie Marszu w 2010 i 2011 nie pozostało nam wszystkim nic innego jak powtórzyć lub przebić liczbę uczestników tej najwiekszej narodowej manifestacji! Dołącz do nas!

Marsz rusza z Ronda Dmowskiego punktualnie o godzinie 15.00

Derby powiatu mińskiego to ostatnimi czasy jedno z bardziej emocjonujących spotkań ze względów sportowych, a dla nas stricte kibicowskich. Smaku tego typu spotkania nie moĹźemy uświadczyć na swoim podwórku i zapewne długo jeszcze nie uświadczymy, więc mecz ten za kaĹźdym razem traktujemy całkiem powaĹźnie. Mazovia swoja zbiórkę wyznaczyła na PKP gdzie zjawia się ok. 50 osób a na kolejnej stacji dosiada drugie tyle wiary, co na tym wyjeĹşdzie dało nam liczbę 110-115 osób ( w tym my w 9 głów i Pogoń Grodzisk Mazowiecki w 7 osób). Scenariusz wyjazdu podobny jak ostatnio, czyli po dojechaniu na stację Mrozy szybko dzielimy się na dwie grupy, pierwsza z nich ładuje się do podstawionego autobusu i w asyście kilku suk kieruje się w stronę Kałuszyna, zostajemy zatrzymani przed stadionem i poinformowani, Ĺźe wejdziemy na niego po wejściu gospodarzy, którzy zbierali się na mieście i dojechaniu kolejnej naszej tury. Po kilku minutach z daleka słychać Victorię, podchodzą oni w okolice stadionu (na oko 90-100 osób, z nimi Jutrzenka Cegłów, Orzeł Parysów i Victoria Sulejówek) po czym ruszają w naszą stronę przy okazji miotając w nas odpaloną pirotechniką, do bezpośredniego starcia jednak nie dochodzi za sprawą policji wyposaĹźonej w pałki i psy (czworonoĹźne), przeganiają oni Victorię w kierunku wejścia, nas spychają w stronę płotu, po czym obstawiają jeszcze szczelniej... Kliknij "czytaj więcej" w dolnej części newsa w celu otworzenia całej relacji.

Dawno nie pisałem nade długiej i rozjechanej relacji z meczu...nie było okazji, a moĹźe styl się trochę zmienił. Jednak z tego spotkania przywiozłem tak wiele pozytywnych wspomnień i wraĹźeń, Ĺźe mimo nie opisywania wszystkiego relacja ma prawo nieco się rozciągnąć. Chwilę po ustaleniu terminarza najwyĹźszej polskiej klasy rozgrywkowej większość z nas obrała sobie za cel wyjazd do Szczecina i umacnianie zgody z Portowcami. Wiadomym było, Ĺźe tego wyjazdu nie moĹźna odpuścić. Wszak minęło juĹź 6 lat od ostatniego ligowego spotkania Pogoni z Legią. Odpowiednio wcześniej ustalamy środek transportu oraz rezerwujemy pokój w hotelu. Wyjazd zaplanowaliśmy na niedzielny poranek (mecz w poniedziałek). Poprzedzamy go sobotnim meczem przyjaĹşni i grubym melanĹźem z Mazovią, co owocowało dobrymi humorami juĹź na samym początku naszej podróĹźy. Po zakupieniu zaopatrzenia w Pilawie wsiadamy w pociąg rejsowy, którym bez przesiadek dojeĹźdĹźamy do samego Szczecina. W drodze poznajemy m.in. typa z Poznania - niezbyt kumatego sympatyka Lecha, którego ochrzciliśmy "Kocioł", Opuszczając nasz przedział nie bardzo mógł poruszać się na własnych nogach, a jechał z nami tylko od Pilawy do Centralnego w Warszawie :) W stolicy na Wschodnim dosiadają się kolejni Legioniści (m.in. z Sulejówka i Bielan). PodróĹź mija niespodziewanie szybko i w miarę spokojnie. Nie zabrakło wesołych akcentów, a to za sprawą wspomnianego B. z Bielan.... Kliknij "czytaj więcej" w dolnej części newsa w celu otworzenia całej relacji.

Tutaj znajdziesz więcej informacji oraz zdjęcia z meczu.
Zdjęcie wykonane prze fotografów portalu www.legionisci.com